به نقل از «تابناک»

آیا آرتریت روماتوئید خطرناک است؟ + روش درمان

تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۱۸۶۵۴

در بیماری‌های التهابی مفاصل مانند آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis)، سینوویوم به طور غیرطبیعی متورم و ملتهب می‌شود. این امر زمینه را برای تخریب مفصل، درد، سفتی و عدم انعطاف‌پذیری آنها را فراهم خواهد کرد. هدف درمان RA کاهش التهاب و علائم، جلوگیری از آسیب مفاصل و بهبود کیفیت کلی زندگی بیمار است. شیوه‌های درمان ترکیبی از داروها، فیزیوتراپی، اصلاح شیوه زندگی و مشاوره با روماتولوژیست (Rheumatologist) هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آیا آرتریت روماتوئید قابل درمان است؟

راه‌حل قطعی برای درمان آرتریت روماتوئید وجود ندارد. این بیماری حالتی پیشرونده دارد؛ یعنی با گذشت زمان بدتر می‌شود و بیمار را بیشتر درگیر خواهد کرد. پزشکان روماتولوژی سعی می‌کند، سرعت پیشروی بیماری را کُند کنند و بیمار درد و رنج کمتری را تحمل کند. البته هدف آنها این است تا بیماران، زندگی عادی خود را داشته باشند و بتوانند مستقل عمل کنند. این از مهم‌ترین اهداف درمانی روماتیسم مفصلی است.

خوب است بدانید این بیماری در زنان بیش از مردان شایع است. پزشکان متخصص بر این باور هستند که تغییرات هورمونی در بدن زنان، آنها را مستعد ابتلا به این بیماری می‌کند.

اگر در این زمینه به مشاورهٔ پزشکی نیاز دارید، می‌توانید از خدمات آنلاین سلامت درمانکده استفاده کنید. این مجموعه شرایطی را فراهم کرده است تا بیماران راحت‌تر به پزشکان متخصص در سراسر استان تهران دسترسی داشته باشند. برای مثال اگر می‌خواهید از پزشک روماتولوژی یا متخصص زنان تهران نوبت آنلاین بگیرید، کافی است به لیست پزشکان درمانکده دسترسی داشته باشید.

روش‌های کنترل و درمان بیماری آرتریت روماتوئید چیست؟

درمان آرتریت روماتوئید (RA) ترکیبی از داروها، اصلاح سبک زندگی و درمان‌های مکمل و حمایتی است. پزشک متخصص روماتولوژی برنامهٔ درمانی را با توجه به فاکتورهایی مانند وضعیت فرد، شدت بیماری و میزان تاثیرگذاری درمان‌ها، تعیین می‌کند. این تکنیک‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

دارودرمانی

پزشک این داروها را با اهداف مختلف تجویز می‌کند. برای مثال داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) به کاهش درد و التهاب کمک می‌کنند. در مقابل آنها داروهای ضد روماتیسمی مانند متوترکسات (methotrexate)، سولفاسالازین (sulfasalazine) و لفلونوماید (leflunomide) معمولاً در کاهش سرعت پیشرفت بیماری آرتریت روماتوئید و حفظ عملکرد مفاصل کاربرد دارند. کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids) نیز داروهایی هستند که در کوتاه‌مدت می‌توان از آنها برای مدیریت التهاب شدید بیماری استفاده کرد.

برای دریافت نوبت آنلاین از دکتر روماتولوژی تهران، درمانکده می‌تواند به شما کمک کند. این مجموعه با متخصصان روماتولوژی در سراسر استان تهران همکاری دارد. شما می‌توانید اطلاعات کامل این پزشکان در سایت درمانکده ببینید.

اصلاح سبک زندگی

اگر به آرتریت روماتوئید مبتلا هستید یا علائم این بیماری را دارید، باید به‌طور جدی به فکر تغییر سبک زندگی خود باشید. تغییر سبک زندگی می‌تواند شامل چک لیست زیر باشد. البته در این زمینه حتما باید با پزشک روماتولوژی مشورت داشته باشید تا براساس وضعیت شما توصیه‌های تخصصی را دریافت کنید:

ورزش منظم را فراموش نکنید: اگر در ورزش تعلل دارید، از این لحظه به بعد حتما و باید یک برنامهٔ ورزشی منظم داشته باشید. یادتان باشد، بدن‌‌تان دوست و همراه شما تا پایان عمر است. هر چقدر بیشتر با او رفیق باشید، به همان میزان می‌توانید مستقل زندگی کنید. ترکیبی از تمرینات هوازی، تمرینات قدرتی و تمرینات انعطاف‌پذیری می‌توانند به بهبود عملکرد مفاصل، کاهش درد و افزایش تناسب اندام کلی کمک کنند. برنامهٔ غذایی سالم داشته باشید: یک رژیم غذایی متعادل و غنی از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی بدن شما را در وضعیت سالمی نگه می‌دارد. استراحت کنید: از مفصل‌های بدن بیش‌از‌حد کار نکشید و به آنها تنش و استرس وارد نکنید. حتما در طی روز و میان کار روزانه، لحظاتی را برای استراحت و آرامش مفصل‌های خود در نظر بگیرید. مفصل‌های شما به‌طور مداوم در حال مقابله با روماتیسم مفصلی هستند و شما باید در این مسیر به او کمک کنید، نه اینکه فشار اضافه به آن وارد کنید. از وسایل کمکی برای کنترل و درمان آرتریت روماتوئید استفاده کنید: وسایل کمکی مانند آتل (splints)، بریس (braces) یا ارتز(orthotics) می‌تواند از عملکرد مفصل حمایت کنند و درد را کاهش دهد.

درمان‌های حمایتی و مکمل آرتریت روماتوئید

این نوع درمان‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

فیزیوتراپی (Physiotherapy)

فیزیوتراپیست (Physiotherapist) نقش بسیار مهمی در مدیریت و درمان آرتریت روماتوئید دارد. این متخصصان با توجه به وضعیت بیمار از روش‌های زیر برای کمک به آنها استفاده می‌کنند:

تمرین درمانی: این متخصصان آشنایی کامل با آناتومی بدن و مفصل‌ها دارند و بر همین اساس تمریناتی را برای شما طراحی می‌کنند که منجر به بهبود دامنه حرکتی، قدرت و انعطاف مفاصل شوند. آب درمانی: شناور بودن در آب باعث کاهش فشار روی مفصل‌ها می‌شود و در‌عین‌حال انعطاف‌پذیری مفاصل، قدرت عضلانی، قلبی عروقی را افزایش می‌دهد. درمان دستی (Manual Therapy): فیزیوتراپیست‌ها از این تکنیک برای رفع سفتی مفاصل، بهبود تحرک مفصل و کاهش درد استفاده می‌کنند. تکنیک هایی مانند تحرک مفصل و تحرک بافت نرم عملکرد مفصل‌ها را بهبود می‌دهد. تکنیک‌های مدیریت درد: متخصص فیزیوتراپی ممکن است از تکنیک‌های مختلف مدیریت درد برای کمک به بیماران استفاده کند. این شیوه‌ها می‌توانند شامل گرما یا سرما درمانی، تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) باشند. کاردرمانی (Occupational therapy)

متخصص کاردرمانگر در طی درمان آرتریت روماتوئید، تلاش‌های هدفمندی دارد تا بیمار استقلال خود را از دست ندهند و بدون نیاز به دیگران فعالیت‌های اساسی و روزمرهٔ خود را انجام دهد. آنها برای این منظور استراتژی‌های مختلفی دارند. برای مثال می‌توان به آموزش بیمار اشاره کرد. آنها به بیماران یاد می‌دهند که چگونه می‌توانند کارهای روزمرهٔ خود را با ایجاد کمترین فشار روی مفصل‌های بدن انجام دهند یا با توجه به وضعیت بیمار، تجهیزات و راه‌کارهای تخصصی به آنها پیشنهاد می‌کنند. مثلا ممکن است کاردرمانگر تغییراتی در نحوهٔ چیدمان وسایل منزل به بیمار پیشنهاد دهد، تا انجام کارهای روزانه با بهترین کیفیت و کمترین فشار روی مفصل‌های بدن انجام شود.

آیا آرتریت روماتوئید کشنده است؟

این بیماری به‌طور مستقیم عامل مرگ نیست، اما عوارض ناشی از آن می‌تواند تهدیدی جدی برای سلامتی عمومی بدن باشد. برای مثال روماتیسم مفصلی می‌تواند ریسک بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش دهد. در کنار آن، داروهایی که برای کنترل این بیماری تجویز می‌شوند، عوارض ناخواسته‌ای دارند که می‌توانند سلامت بیمار را با چالش مواجه کنند.

عاقبت بیماری آرتریت روماتوئید چیست؟

اگر بدانید علائم بیماری روماتولوژی چیست؟، به راحتی‌ درک خواهید کرد که این بیماران با چه خطراتی مواجه هستند. روماتیسم مفصلی باعث آسیب، بدشکلی و محدودیت‌های عملکردی مفصل‌های بدن می‌شود. همچنین اگر درمان آرتریت روماتوئید را جدی نگیرید، احتمال بروز عوارض خارج مفصلی نیز وجود دارد. این بیماری می‌تواند سایر اندام‌ها مانند قلب، ریه‌ها، پوست و چشم‌ها را تحت تاثیر قرار دهد.

برای درمان آرتریت روماتوئید به چه پزشکی باید مراجعه کنیم؟

برای درمان روماتیسم مفصلی، بهترین اقدام این است که با یک پزشک تخصصی روماتولوژی مشورت کنید. روماتولوژیست‌ها متخصصانی هستند که در تشخیص و درمان اختلالات اتصالات، بافت‌های نرم، و بیماری‌های التهابی مفاصل ماهر هستند.

برای دریافت نوبت آنلاین از پزشکان متخصص روماتولوژی می‌توانید همین حالا به سایت درمانکده مراجعه کنید. این مجموعه آماده ارائه خدمت آزمایش در محل نیز است.

 

منبع: تابناک

کلیدواژه: ماه محرم حقابه هیرمند گرمایش جهانی سامانه سماح پیاده روی اربعین درمان آرتریت روماتوئید روماتیسم مفصلی علائم بیماری روماتولوژی درمانکده ماه محرم حقابه هیرمند گرمایش جهانی سامانه سماح پیاده روی اربعین درمان آرتریت روماتوئید روماتیسم مفصلی مفصل های بدن داشته باشید سبک زندگی برای مثال درمان ها تکنیک ها مفصل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۱۸۶۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع : همشهری